شکست فاحش دولت های عرب در جنگ با اسرائیل
بخشی از هدف های ساف و انگیزه های زاینده ساف ، داخلی و برخی خارجی است که اینک به مهمترین آن ها اشاره می کنیم :
1. ناامیدی فلسطینیان از دولت های عربی : شکست فاحش دولت های عرب در جنگ با اسرائیل ( 1327ش./1948م. تا 1335ش./1956م. )1 و در هم ریختن اتحاد مصر و سوریه ( 1340ش./1961م.) از عواملی بودند که هرگونه امید به نجات فلسطین از طریق همیاری و حمایت کشورها و یا اتحادیه عرب2 را نقش بر آب کرده است ، به گونه ای که اساس نامه ساف3 با ذکر این عبارت که « روابط در داخل سازمان ، بر تعهد به مبارزه و فعالیت های ملی مبتنی است » به بی فایده بودن اعتماد و اتکا بر دولت های عرب برای رهایی فلسطین اشاره دارد ؛ چنان که یک زن فلسطینی نیز در این باره می گوید :
{ آنچه ما می خواهیم ، زندگی جدید است که با اراده خداوند و نیروی فدائیان به دست خواهیم آورد . . . بدون کمک فدائیان ، دولت های عربی نه کاری انجام خواهند داد و نه موفق به انجام کاری خواهند شد . }4
1. پیروزی انقلاب الجزایر : مردم الجزایر در 1342ش./1963م. پس از سال ها مبارزه مسلحانه علیه اشغالگران فرانسوی به پیروزی رسیدند . این پیروزی ، که حاصل کوشش های مستقل و متکی به مردم و مسلحانه بود ، فلسطینیان را به این نتیجه رسانید که مبارزه مسلحانه مردمی تنها راه آزادسازی فلسطین است . ماده سوم اساس نامه ساف در این باره می گوید :« پیگیری جنبش مبارزه فلسطین و تقویت انقلاب مسلحانه و تلاش برای تداوم و گسترش آن . . . تا حصول پیروزی ، مورد نظر خواهد بود .» همچنین در ماده هشتم منشور ملی فلسطین آمده است : « مرحله قطعی زندگی مردم فلسطین ، مرحله مبارزه ملی در جهت آزادی فلسطین است . . . بر این اساس توده های فلسطینی . . . جبهه واحدی را تشکلیل می دهند که با مبارزه مسلحانه برای آزادی فلسطین فعالیت می کنند .»5
2. دولت های عربی : ناتوانی و شکست کشورهای عربی برای ادامه مبارزه علیه اسرائیل ، آنان را واداشت که با تاسیس ساف ، کار مبارزه ضد اسرائیلی را به فلسطینیان بسپارند و خود تنها به حمایت مادی و معنوی از آن بپردازند . در این صورت ، از سویی مبارزره ضد صهونیستی همچنان زیر نفوذ و تحت نظارت کشورهای عربی باقی می ماند و پیروزی فلسطینیان به حساب این کشورها گذاشته می شد و از سویی دیگر ، دولت های عرب با این اقدام ، نگرانی فلسطینیان در مورد کوتاهی اعراب برای نجات فلسطین را می زدودند . بنابراین ، راهی نوین برای گرایش دوباره فلسطینیان به دولت های عرب فراهم می آمد که حاصل آن نیز در باور حکومت های عرب به آزادی فلسطین می انجامید .6
بر پایه منشور ملی فلسطین ، هدف از تاسیس ساف ، تحقق آرمان ها و اصول مندرج در منشور است . بنابراین ، ساف به عنوان نماینده مردم فلسطین می کوشد با بسیج امکانات در تمام زمینه های نظامی ، مالی ، سیاسی در دو سطح دنیای عرب و غیر آن و همکاری با کشورهای مختلف جهان ، در جهت باز پس گیری و آزادسازی وطن و بازگرداندن آواردگان فلسطینی و دستیابی به حق تعیین سرنوشت گام بردارد . در برابر ، دولت های عرب می کوشند با تحت نظر در آوردن مبارزات فلسطینی و یا تاثیر بر آن ، مبارزه فلسطینی ضد اسرائیلی را به سوری هدف های سیاسی خود هدایت کنند .7
1/ درباره جنگ های اعراب و اسرائیل در آینده بیشتر بحث خواهیم کرد .
2/ اتحادیه یا جامعه عرب ، در خرداد 1324ش./مارس 1945م. با عضویت کشورهای عرب برای حفظ تمامیت ارضی ، استقلال و حاکمیت دولت های عربی و ایجاد هماهنگی سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی بین اعضا به وجود آمد . فرهنگ علوم سیاسی ، آقا بخشی ، صفحه 17
3/ متن اساس نامه ساف را می توانید در کتاب فلسطین و صهیونیسم مطالعه نمائید .
4/ اهداف سیاست خارجی ساف در فلسطین اشغالی ، نورائی ، صفحه 24 ، 31 و 34 ./ نهضت های مقاومت فلسطین ، جرارد شالیند ، ترجمه مهدی خسروی ، صفحه 62 و 63 .
5/ اهداف سیاست خارجی ساف در فلسطین اشغالی ، نورائی ، صفحه 31 ، 235 و 240
6/ اهداف سیاست خارجی ساف در فلسطین اشغالی ، نورائی ، صفحه 236 و 237
